16. Historisch Wieringermeer Leeft !
MIJN LEVEN IS ALS EEN OPERETTE, ZINGEN TEN TOP !
Dag allen, ik ben Riny Reiken. Ik ben geboren in de noodwoningen die zijn gebouwd na de drooglegging van de Wieringermeer. De straat heette 'het Achterom' in Wieringerwerf waar nu de Rabobank is gevestigd. Mijn ouders kwamen uit Drenthe en vestigden zich daar na de oorlogsjaren. Mijn vader Willem was kruideniersknecht, moeder Jantje huisvrouw; zij ging uit werken in de huishouding. Ook mijn grote zus Janneke en jongere broer Wim zijn geboren in de Wieringermeer. Bollen pellen of rapen is ons niet vreemd; in de vakanties werkten wij met het hele gezin in de schuur of op het land. Om daarna samen op vakantie te kunnen gaan naar opa en oma in onze Volkswagen, de kever.
Ik ging naar de Prinses Marijkeschool en naar de Juliana Mavo. Ik had drie grote hartsvriendinnen vanuit mijn lagere schooljaren. Vanaf mijn vierde jaar was Rennie Bonnema ( haar vader was directeur van de Woningbouw-vereniging) mijn vriendin, helaas is zij al overleden. Nynke de Vries kwam later op school, na het vertrek van het eiland Vlieland ( haar vader werd leraar aan de LTS ). Ik ken haar vanaf mijn 12e jaar. Betty Wigbout ( dochter van de rijschoolhouder) ken ik ook vanaf mijn vierde jaar. Gelukkig zien wij elkaar nog geregeld. Wij vriendinnen, die allen in 1958 geboren zijn deelden veel lief en leed. Wij kwamen in onze jeugdjaren altijd gezellig bij elkaar thuis. De hartelijkheid en leermomentjes van onze wederzijdse opvoeders kunnen mij nu, vele jaren later nog altijd ontroeren. De herinnering aan onze ouders is mij zeer dierbaar.
Zelf groeide ik thuis op met muziek en zang. Zo zongen wij tijdens de afwas uit volle borst, maar dan wel alledrie in onze eigen muziekstijl. Overbuurvrouw Annie Elferink had mij al vroeg enthousiast gemaakt: in mijn jeugdjaren hoorde ik haar gezang al door de Margrietstraat schallen, waar wij ook woonden en later in de Patrijsstraat. -Verhaal nummer 12 gaat verder over onze Familietradities.
Inspiratie
Ik was echt in de ban, wilde dat ook en stortte mij volledig in het koor als sopraan (sopranen kregen de leukste rollen). Mijn liefde werd de operette. Ik kon me volledig uiten bij zangvereniging Thalia, waarbij ik van 1976 tot 1983 heb gezongen. Mijn eerste zangles had ik bij mevrouw Denkers in Den Helder.
Herinneringen aan Thalia
In 1977 trouwde ik met Paul Hakze, een jongen uit Slootdorp. Ik herinner me nog goed dat ik in de bus zat op weg naar de zangrepetitie in Middenmeer en een brommer in volle gang voorbijflitste. Het was mijn kersverse echtgenoot die mij bij hotel Smit het grote nieuws vertelde, dat hij graag meewilde naar het operettegezelschap Thalia in Middenmeer. Bij de operette stond ik dus bekend als Riny Hakze. Vanaf die tijd gingen wij samen, maar oefenden tonen apart. Mijn toonladders oefende ik bloedserieus, en onze Groenendaler zong mee. Paul kon echt wel een aardig potje zingen, maar het betekende voor hem vooral ook een uitje. Mijn toenmalige zwager Bob volgde zijn voorbeeld. Onze dirigent, regisseur Joop Fransen, had er een hele klus aan om het koor goed in het gareel te houden, hij liep wel eens rood aan door pure ergernis.
Achter de coulissen was het vaak dolle pret, de meisjes met hoepelrokken en zwaar in de make-up, de heren druk bezig om de dames te plezieren. Zij versierden ons met de attributen, rekwisieten. Ooit een soldatenkoor gezien met kunstfruit achter de oren, en kunstbananen tussen de broekrits of druiven tussen de tenen? Nét voordat het doek openging werd het nepfruit door ons snel weer op de fruitschaal terug gegooid. Als het doek dan opende, trokken de ‘soldaten’ hun gezichten weer in de plooi. Wij konden ons schaterlachen nauwelijks inhouden. Het was dikke pret, maar onze prestaties mochten er zeker zijn. Met trots stonden wij eervol in de Wieringermeerbode, we leverden topkwaliteit.
Mijn eerste operette-optreden was: 'Der Vogelhändler' van Carl Zeller. Mijn baas Cor van Zoonen speelde de hoofdrol met Janny Joon. Later zou blijken dat ik veel te hoog had gezongen. Mijn ijdelheid werd zwaar bestraft, de stem was hees geworden, dus moest ik naar de logopedist om de stembanden weer gezond te maken. Daarna werd het zingen alleen maar leuker, ik voelde mij bevrijd. Een groot feest waren de operettes in de Noordoost polder. Met het hele gezelschap gingen wij uit. Ik herinner mij de ballerina's uit Amsterdam, waardoor alles nog stralender werd. Ik speelde mee in operettes als: ‘La fille de Madame Angot’ van Charles Lecocq, ‘Der Zigeunerbaron’ van Johann Strauss jr. en kreeg mijn eerste rolletje in ‘Eine Nacht in Venedig’ van dezelfde componist en speelde Barbara en moest van mijn balkon een sleuteltje gooien naar Elbert Dokter. Vanwege hoogtevrees trilden niet alleen de stembanden.
Dierbare herinneringen aan een mooie tijd
Nog vaak denk ik aan mijn zangvrienden- en vriendinnen. Ik zou ze allen heel graag willen noemen, maar zou anderen daarmee te kort doen, want wij waren een hechte zangclub. Zelf repeteerde ik altijd naast Ingrid Feikes en dat schept een band, haar moeder Alie zong zelfs 55 jaar lang bij de club. Ieder had een rol, presteren deden wij samen. Helaas zijn onze vriendinnen Joke van de Aart, Sita Monshouwer en Rennie Bonnema overleden. Zoals reeds vermeld was Rennie mijn jeugdvriendin, zij was jarenlang inspiciënte naast onze dirigent Joop Fransen. Ik verliet de Wieringermeer polder in 1984. Mijn leven ving aan in Amsterdam. Daar kreeg ik nog twee nieuwe echtgenoten, beide zijn overleden. Het leven ging niet altijd over rozen. Gelukkig ben ik nog altijd bevriend met Paulus, de man uit mijn prille jeugdjaren, wij noemen ons Friends Forever.
Werkzaamheden proeflokaal -In de Olofspoort- én rondom
In 1984 vestigde ik mij in Amsterdam en opende in 1988 het proef- en trouwlokaal 'In de Olofspoort'. en voltrok er vele huwelijken als BABS, verleende later ook diensten aan de Nieuwe Ooster Begraafplaats. Vanuit vele windstreken kwamen de mensen op mijn pad.
Wieringermeerse horeca in Hartje Mokum
De hele horeca top uit de Wieringermeerpolder steunde mij met hun lidmaatschap in flessenclub 'Het Dorstige Hart', zoals de heren Leo Feikes, Piet Bill, Piet de Vrieze, Tommy Lee, Ron Brouwer en nog vele andere vrienden. Ik vond het altijd fantastisch als ze mij kwamen opzoeken.
Verandering van muziekstijl
Muzikaal gezien veranderde mijn stijl en ik raakte geïnteresseerd in de liedkunst. In Hartje Mokum organiseerde ik met zangers en pianisten concertjes op eigen podium. Lied & Klassiek bestaat nog steeds, wij hopen gezamenlijk weer meer te ondernemen na corona. Hoop doet leven !
In 1992 kreeg ik de kans mee te gaan naar altzangeres Aafje Heynis. Een vaste gast volgde lessen bij haar. Wat ik toen nog niet kon vermoeden was dat hieruit een jarenlange vriendschap zou ontstaan. Nog iedere dag ben ik haar dankbaar voor de zang- en levenslessen en zing liederen van componisten Schubert, Brahms, Bach, Mendelssohn, Rachmaninof, Tschaikowsky en vele anderen. Mijn bijzondere belevenissen als ( toen nog als Riny Bouwman ) zijn beschreven in het boek 'Aafje Heynis, Priesteres in haar vak'. Info staat op deze website onder: Nieuws / Geschiedenis / Aafje en de Majoor ).
Eens werd ik gevraagd te komen zingen voor de daklozenopvang op de Walletjes bij het Leger des Heils. Het was voor een verjaardag. Majoor Bosshardt, die vaak langskwam in het proeflokaal, belde mij op en vroeg of ik meer wilde zingen. Omdat ik niet wist hoe Aafje hierover dacht, belde ik haar. Mijn zangdocente wilde de Majoor graag ontmoeten. We hadden ons goed voorbereid en het mooie ‘Bist du bei mir’ van J.S. Bach ingestudeerd. De voorstelling kreeg een onverwachte wending. Halverwege het lied riep de Majoor vanaf haar zitplaats met handen op de knieën: ‘Aafje, ho stop eens, heb je ook Hollands?’ Aan Es ist Vollbracht kwamen we niet meer toe. In een gesprek maakte Aafje duidelijk dat door zingen van andere componisten mijn stem zou groeien. De majoor begreep het en de dames raakten dik bevriend.
Majoor Bosshardt presenteerde bij mij 'In de Olofspoort' haar boek 'Met Hart en Ziel' en ik zong aan de Oude Zijds Achterburgwal voor daklozen psalmen en kerstliederen. Zo kwam ik tóch als poldermeisje op de Walletjes terecht! Na het overlijden van Aafje Heynis werd ik verrast met haar dubbel platina plaat 'Dank Sei dir Herr', waar ik nog altijd heel dankbaar voor ben.
Poster ontwerp: Wei Keong
zie: Wat doet Hartje Mokum ? / Concerten, Lied & Klassiek
Een einde is een nieuw begin
In 2019 heb ik een punt gezet achter mijn bijzondere horecabestaan aan de Nieuwebrugsteeg 13 / Amsterdam. De waargebeurde verhalen, gebbetjes (grapjes) en gedichtjes / uit rond 1990-2019 uit de Warmoesstraat/ Zeedijkbuurt staan vermeld op deze website www.hartjemokum.nl.
HARTJE PASSIES, 'n BELEVING.....
Ambachtelijke Romantische Likorettes zijn overheerlijk en worden verkocht onder de merknaam Hartje Mokum / Hartje Likorettes.
Binnenkort ga ik weer door met de volgende activiteiten, nieuws volgt.....
Het Hartje Spel of Presentatie Geur & Smaak.
Het Hartje Spel tot 6 personen is als een reading. Het verwijst naar levens thema's: Afscheid, Etiquette, Leedvermaak, Lied & Klassiek, Liefde- en Liefdesverdriet, Rijkdom, Snoepers & Proevers, Tradities, Verleiding, Vertrouwen, Vriendschap, Wallen en Zegswijzen.
Hartje Presentaties Geur & Smaak zijn leerzaam en bijzonder inspirerend, informeer gerust naar de mogelijkheden.
Een hartegroet vanuit mijn huidige woonplaats Joure,
Wolkom of Welkom, Riny Reiken.
Uit: Hartje Mokum, Riny Reiken
16. Historisch Wieringermeer Leeft.
Uit deze originele versie is een interview geschreven door Kroniek,
in het blad Historisch Genootschap Wieringermeer ( zie: Nieuws 11 ).
De namen in dit verhaal zijn authentiek
Foto: Paul Hakze tapt een aardig pilsje !
Friends XXX Forever
